Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν θολωτούς τάφους και πυραμίδες σε συγκεκριμένα σημεία. Τι γνώριζαν για τις γεωακτίνες και την επίδραση στην υγεία

 Οι «γεωακτίνες» είναι ένα σχετικά άγνωστο φαινόμενο της γης που φαίνεται να γνώριζαν οι αρχαίοι πολιτισμοί αλλά στην πορεία της ιστορίας ξεχάστηκε. Η γη, όπως και άλλοι πλανήτες είναι έμβιοι οργανισμοί, δηλαδή παράγουν ενέργεια. Η ενέργεια αυτή είναι υπεύθυνη για λειτουργίες του πλανήτη όπως η βλάστηση, η παραγωγή ορυκτών, κ.α. Η ενέργεια της γης ταξιδεύει μέσω υπόγειων ακτίνων στο εσωτερικό του φλοιού σε ολόκληρο τον πλανήτη, διαρκώς.

Αυτή η ροή ενέργειας είναι ευεργετική για τους ζώντες οργανισμούς αλλά μερικές φορές μπορεί να καταστεί επιβλαβής.

Όταν οι λεγόμενες «γεωακτίνες» συναντούν υπόγεια ρεύματα υδάτων, συγκεντρώσεις ορυκτών, τεκτονικά ρήγματα και υπόγειες κοιλότητες, τότε αλλάζει το μήκος κύματος τους, παραμορφώνεται και μπορεί να βλάψει τους οργανισμούς.
Συγκεκριμένα, όταν μία γεωακτίνα περνά από υπόγεια ύδατα με χαμηλή ταχύτητα ροής, φορτίζεται με τέτοιο τρόπο που παράγει θετικά ιόντα. Μέσω της όσμωσης, τα θετικά ιόντα που περνούν από το εσωτερικό της γης στην επιφάνεια προκαλούν πεδία επιβλαβούς ενέργειας.

Σε τέτοια πεδία συνήθως δεν φυτρώνει βλάστηση ενώ όσα δέντρα μπορεί να προϋπήρχαν στην περιοχή λυγίζουν.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές αρρωσταίνουν και τα ζώα τις αποφεύγουν από ένστικτο.

Τα άλογα συνήθως παθαίνουν κράμπες και οι αγελάδες δυσκολεύονται να παράξουν γάλα.
Κάποια ζώα όπως η γάτα και οι μέλισσες προτιμούν γεωπαθογόνες ζώνες. Τα μυρμήγκια προτιμούν να δημιουργούν φωλιές ακριβώς επάνω σε τέτοιες ζώνες.
Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν εντοπίσει τις γεωακτίνες με την χρήση ραβδοσκοπίας.
Είχαν ανακαλύψει πως η αρνητική ενέργεια των γεωακτίνων μπορούσε να εξουδετερωθεί με την κατασκευή πυραμιδοειδών ή θολωτών κτισμάτων επάνω στο συγκεκριμένο πεδίο.
Οι θολωτοί τάφοι των Μυκηνών και η πυραμίδα του Ελληνικού αποτελούν γνωστά παραδείγματα. Μάλιστα, οι Έλληνες συνήθιζαν να κτίζουν νεκροταφεία επάνω σε γεωπαθητικά πεδία καθώς ήταν χώρος που έμενε ανεκμετάλλευτος.

Οι Κινέζοι τιμωρούσαν όσους έχτιζαν κατοικίες επάνω σε γεωπαθητικά πεδία και ονόμαζαν τις γεωακτίνες «γραμμές του δράκου».
Άλλοι λαοί τις ονόμαζαν «μαύρα ρεύματα», «πράσινες αρνητικές ακτίνες» και «γραμμές λέι».
Έχει βρεθεί ότι το Γούντχεντζ, γειτονικά του Στόουνχετζ, είναι κτισμένο ακριβώς πάνω σε διασταυρώσεις υπόγειων ρευμάτων ύδατος, σε κομβικό σημείο.
Αιγύπτιοι, Εβραίοι, Δρυίδες, Πέρσες, Ινδιάνοι, Ινδοί και Ρωμαίοι επίσης χρησιμοποιούσαν την μέθοδο της ραβδοσκοπίας είτε για να εντοπίζουν νερό, ορυκτά πλούτη ή γεωακτίνες. Η βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα είχε πάντα δίπλα της ραβδοσκόπους που έψαχναν για χρυσό.

Τα πειράματα του φον Πολ και η συσχέτιση με τον καρκίνο
Ο Γκούσταβ Φράιχερ φον Πολ ήταν Γερμανός επιστήμονας και γνωστός ραβδοσκόπος της στις αρχές του 20^ου αιώνα. Το 1929 διεξήγαγε έρευνα για να διαπιστώσει πόσο βλαβερές ήταν μερικές γεωακτίνες που περνούσαν κάτω από πόλεις και κατά πόσο σχετίζονταν με τον θάνατο των κατοίκων από καρκίνο.

Ο φον Πολ επισκέφθηκε την βαυαρική πόλη Βίλσμπιμπουργκ και με την μέθοδο της ραβδοσκοπίας εντόπισε όλα τα σημεία από τα οποία περνούσαν επιβλαβείς γεωακτίνες.
Στην συνέχεια σχεδίασε χάρτη της πόλης με τις αντίστοιχες γεωακτίνες. Για την έρευνα, ο φον Πολ δεν ήξερε την πόλη και δεν είχε πρόσβαση σε κανέναν κάτοικο που θα μπορούσε να του επηρεάσει τα αποτελέσματα. Έγινε με την βοήθεια δημοτικών υπαλλήλων και της αστυνομίας.
Κατόπιν έγινε σύγκριση του χάρτη με στοιχεία 54 κατοίκων που είχαν πεθάνει από καρκίνο.
Ο φον Πολ ανακάλυψε πως και οι 54 πολίτες κοιμόντουσαν ακριβώς πάνω από βλαβερές γεωακτίνες. Τα στοιχεία προέρχονταν από τα αρχεία της πόλης.
Διεξήγαγε όμοια πειράματα και σε άλλες πόλεις με παρόμοια ευρήματα. Επέστρεψε στην πόλη Βίλσμπιμπουργκ και ανακάλυψε πως και άλλοι 11 κάτοικοι που κοιμόντουσαν ακριβώς πάνω από βλαβερές γεωακτίνες είχαν, εντωμεταξύ, πεθάνει από καρκίνο.

Αργότερα παρουσίασε την εργασία του στην Κεντρική Επιτροπή Έρευνας για τον Καρκίνο στο Βερολίνο και στο Ιατρικό Κέντρου Μονάχου.
Είχε επινοήσει μία διαβάθμιση από το 1 έως το 16 για να μετράει πόσο βλαβερή είναι μία γεωακτίνα.
Συμπέρανε πως γεωακτίνες με ισχύ άνω των 9 ήταν καρκινογόνες. Τα ευρήματά του κρίθηκαν ικανοποιητικά και δημοσιεύτηκαν ενώ πολλοί ερευνητές άρχισαν και τις δικές τους μελέτες με παρόμοια ευρήματα.
Ο φον Πολ θεωρεί πως το 2,5% της  επιφάνειας της Γης εκπέμπει επιβλαβή ακτινοβολία.

Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο Κοιμάστε σε Ασφαλές Μέρος; του Rolf Gordon από τις εκδόσεις Κοροντζή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: