Το κύριο χαρακτηριστικό της Αθλέτικ Μπιλμπάο είναι η απουσία ξένων παικτών από τη σύνθεσή της, ήδη από το 1912. Η πολιτική της «Καντέρα», όπως ονομάζεται, δηλαδή της Αλάνας, είναι συνειδητή επιλογή των ανθρώπων της Μπιλμπάο, οι οποίοι επενδύουν στην αξιοποίηση των ταλέντων από τις ακαδημίες του συλλόγου.
Είναι το ποδοσφαιρικό καμάρι των Βάσκων και μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ισπανίας, χωρίς να λείψει ούτε μία φορά από το εθνικό πρωτάθλημα. Αυτό το έχουν καταφέρει μόνο οι άλλοι δύο μεγάλοι σύλλογοι της «Πριμέρα Ντιβιζιόν», η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα.
Η Αθλέτικ Μπιλμπάο ιδρύθηκε ως Αθλέτικ Κλαμπ στις 20 Ιανουαρίου 1898 από βάσκους φοιτητές που σπούδαζαν στην Αγγλία. Στο Μπιλμπάο υπήρχε και μια άλλη ποδοσφαιρική ομάδα, η «Μπιλμπάο Φούτμπολ Κλαμπ», η οποία είχε ιδρυθεί το 1890 από άγγλους εργαζόμενους στα ναυπηγεία της περιοχής. Οι δύο αυτές ομάδες συνενώθηκαν το 1903 και σχημάτισαν την Αθλέτικ Ντε Μπιλμπάο. Οι αγγλικές ρίζες της ομάδας φαίνονται άλλωστε και από την υιοθέτηση του πρώτου συνθετικού του ονόματός της, Αθλέτικ (Athletic) και όχι του ισπανικού Ατλέτικο (Atletico).
Ατλέτικο ονομάστηκε η Μπιλμπάο μόνο επί Φράνκο, όταν ο δικτάτορας απαγόρευσε τη χρήση ξένων λέξεων.
Ιστορία
Η ιστορία της εμφάνισης των «Ροχιμπλάνκος» (ερυθρόλευκοι) χάνεται μέσα στον μύθο, αφού υπάρχουν τρεις θεωρίες. Η πρώτη και επικρατέστερη είναι ότι το ύφασμα με τις άσπρες και κόκκινες ρίγες ήταν φτηνό επειδή χρησιμοποιούνταν για την επένδυση στρωμάτων. Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι τα αρχικά χρώματα ήταν το μπλε και το άσπρο, αλλά όταν οι εκπρόσωποι της ομάδας πήγαν στην Αγγλία για να αγοράσουν φανέλες δεν βρήκαν στο χρώμα αυτό και επέλεξαν τις ερυθρόλευκες. Και η τρίτη ότι προτιμήθηκαν τα χρώματα των αγγλικών ομάδων Σάντερλαντ και Σαουθάμπτον, καθώς από αυτές τις περιοχές κατάγονταν οι άγγλοι ιδρυτές της μίας από τις δύο συνιστώσες της ομάδας.
Η διοίκηση της ομάδας ακολουθεί πιστά τον κανόνα της αξιοποίησης των ταλέντων από τις ακαδημίες του συλλόγου κόντρα στη σημερινή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου, που έχει παγκοσμιοποιηθεί. Το γεγονός ότι ο σύλλογος διατηρεί την ανταγωνιστικότητά του σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης είναι εντυπωσιακό επίτευγμα. Το σύνθημα που επικρατεί στις τάξεις του συλλόγου είναι: «δεν χρειαζόμαστε τους εισαγόμενους, έχουμε τους δικούς μας παίκτες και οπαδούς» (Con cantera y aficion, no hace falta importacion).
Πολλοί παράγοντες της «Αθλέτικ» υπήρξαν μέλη και κυρίως ηγετικά στελέχη του εθνικιστικού κόμματος EAJ-PNV. Έτσι, οι μόνοι ξένοι που είχαν θέση στην ομάδα, συμπεριλαμβανομένων και των υπόλοιπων Ισπανών, ήταν οι προπονητές, αλλά και οι βάσκοι ποδοσφαιριστές της διασποράς. Με αυτή την τακτική, η αφοσίωση στην ομάδα γιγαντώθηκε και ο βασκικός εθνικισμός πέρασε στο DNA του συλλόγου.
Η πρώτη επιτυχημένη περίοδος της Αθλέτικ Μπιλμπάο ήταν τη δεκαετία του ’30, με προπονητή τον άγγλο Φρεντ Πέντλαντ, όταν κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και ισάριθμα κύπελλα. Γεμάτες τίτλους ήταν και οι δεκαετίες του ’40 και του ’50. Σε αυτό βοήθησε και ο περιορισμός στη χρησιμοποίηση ξένων παικτών από τον Φράνκο. Όταν άνοιξε η αγορά, η πτώση της ομάδας ήταν αναμενόμενη. Μόλις δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα έχει κατακτήσει η ομάδα μετά το 1958. Η Αθλέτικ Μπιλπάο αγωνίζεται στο «καυτό» Σαν Μαμές, χωρητικότητας 40.000 θεατών. Το γήπεδο πήρε το όνομά του από τη διπλανή εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Μάμα (Σαν Μαμές), ο οποίος μαρτύρησε πολύ νέος για την πίστη του και ρίχθηκε στα λιοντάρια από τους Ρωμαίους. Από εκεί προέκυψε και το δεύτερο προσωνύμιο της ομάδας, Τα Λιοντάρια.
Οι «Ροχιμπλάνκος» αγωνίστηκαν στο παρελθόν με ελληνικές και κυπριακές ομάδες. Δύο φορές με τον Παναθηναϊκό (1968 – 1969 και 2017) και μία με την ΑΕΚ, την περίοδο 1988 – 1989. Στην Κύπρο αγωνίστηκε με αντίπαλους την Ανόρθωση Αμμοχώστου και τον ΑΠΟΕΛ, τις περιόδους 1994-1995 και 2016-2017 αντίστοιχα.